Κοιτώντας πίσω, βλέπω σαν σήμερα την πρώτη μου μέρα στον ΟΑΕΔ, 01/01/2000.
Απερίγραπτη χαρά αλλά και αγωνία για το καινούριο.
Εργασιακός Σύμβουλος στον ΟΑΕΔ. Ένας καινούριος ρόλος στον Οργανισμό.
Μια ομάδα νέων παιδιών με όνειρα και την προσδοκία να αλλάξουν τα δεδομένα στη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης. Να είναι εκεί να υποδεχτούν, να ακούσουν, να υποστηρίξουν
Ο πρώτος καιρός ήταν δύσκολος, διάχυτη η δυσπιστία, οι ματαιώσεις καθημερινές..
Σε λιγότερο από 6 μήνες το κλίμα είχε αντιστραφεί.
Σε όσους ήμασταν εκεί να ακούσουμε ουσιαστικά ο κόσμος είχε τόσα να πεί, γιατί ο καθένας πίσω από το αίτημα της αναζήτησης εργασίας, έκρυβε μια ιστορία την οποία είχε τόσο πολύ ανάγκη να μοιραστεί.
Τα πρώτα χρόνια δε μπορούσα καν να φανταστώ τον πλούτο των ιστοριών που οι άνθρωποι κουβαλούσαν και ήθελαν να μοιραστούν. Έφτανε μόνο να τους κοιτάω στα μάτια και να τους ακούω.
Το ωραιότερο δώρο ήταν η ανάγκη τους να έρθουν να μου πουν ότι βρήκαν δουλειά, ότι τους βοήθησα να αποφασίσουν τι θα κάνουν, ότι χρειαζόταν τη μικρή ώθηση που τους έδωσα για να κάνουν ένα βήμα μπροστά.
Κατάλαβα ότι η συμβουλευτική είναι μια ερωτική διαδικασία κατά την οποία σύμβουλος και συμβουλευόμενος μοιράζονται πράγματα που από εκείνη τη στιγμή τους κρατούν ενωμένους.
Στο πέρασμα των 20 χρόνων όσοι αντέξαμε είμαστε ακόμα εδώ και συνεχίζουμε...
Χριστίνα Τητήρου
Εργασιακή Σύμβουλος
ΚΠΑ2 Ηγουμενίτσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου