Το Δημόσιο αφαιρεί το δικαίωμα συνταξιοδότησης των... υπαλλήλων του

Σε κόντρα βρίσκεται το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) και ο Συνήγορος του Πολίτη σχετικά με το πότε χάνει το δικαίωμα συνταξιοδότησης του ένας δημόσιος υπάλληλος.

• Ο Συνήγορος του Πολίτη υποστηρίζει ότι είναι αντισυνταγματική η παραγραφή του συνταξιοδοτικού δικαιώματος από το Δημόσιο εφόσον δεν ασκηθεί σε χρονικό διάστημα πέντε ετών από τη γέννηση (σ.σ. θεμελίωσή) του.

• Το ΓΛΚ δεν προτίθεται να προβεί σε τροποποίηση της σχετικής συνταξιοδοτικής διάταξης, αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο πριν από την ψήφιση της, έκρινε ότι οι προθεσμίες που τίθενται είναι εύλογες.

Έτσι θα συνεχίσει να ισχύει το καθεστώς σύμφωνα με το οποίο ένας δημόσιος υπάλληλος χάνει το συνταξιοδοτικό δικαίωμα του αν δεν το ασκήσει σε πέντε χρόνια μετά τη θεμελίωσή του.

Ωστόσο, ο Συνήγορος του Πολίτη αντιτείνει ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο σε πρόσφατες αποφάσεις του διατυπώνει ταυτόσημες απόψεις επί του θέματος με αυτές του Συνηγόρου του Πολίτη. 

Τι υποστηρίζει ο Συνήγορος του Πολίτη

Η έρευνα και το σχετικό πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη προέκυψε λόγω του οτι πολίτες προσέφυγαν στην ανεξάρτητη αρχή  διαμαρτυρόμενοι για την απόρριψη των αιτημάτων τους περί χορήγησης ή αυξητικής αναπροσαρμογής της σύνταξής τους από την Γενική Διεύθυνση Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), διότι είχε παρέλθει πενταετία από την θεμελίωση των αντίστοιχων δικαιωμάτων τους με αποτέλεσμα αυτά να έχουν παραγραφεί.

Ο Συνήγορος του Πολίτη θεωρεί ότι:

α) Εφόσον το συνταξιοδοτικό δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων και των μελών των οικογενειών τους αποτελεί περιουσιακό στοιχείο, προστατεύεται από διάταξη  του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (Ε.Σ.Δ.Α.).

β) Με την διάταξη αυτή παραβιάζεται και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, διότι η απώλεια του ίδιου του συνταξιοδοτικού δικαιώματος αποτελεί μέτρο τέτοιας έντασης και διάρκειας που συνεπάγεται μειονεκτήματα που είναι δυσανάλογα προς τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από την εξυπηρέτηση του δημοσίου σκοπού.

γ) Η παραγραφή του συνταξιοδοτικού δικαιώματος από το Δημόσιο εφόσον δεν
ασκηθεί σε χρονικό διάστημα πέντε ετών από τη γέννηση του, αντίκειται στο Σύνταγμα.

δ) Σε κανέναν ασφαλιστικό οργανισμό, που παρέχει κύρια σύνταξη, δεν προβλέπεται παραγραφή του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, ανεξάρτητα από τον χρόνο άσκησής του. Ο μόνος περιορισμός που υφίσταται, είναι ότι αφετηρία της έναρξης καταβολής της σύνταξης αποτελεί η ημερομηνία υποβολής της σχετικής αιτήσεως από το δικαιούχο, που αποτελεί και αναγκαίο όρο για να κινηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία της συνταξιοδότησης και συνεπώς να διατυπωθεί η βούληση του διοικητικού οργάνου με την έκδοση της σχετικής διοικητικής πράξης.

Αντίστοιχες απόψεις με αυτές της Ανεξάρτητης Αρχής διατυπώθηκαν και σε πρόσφατες αποφάσεις του καθ’ ύλην αρμόδιου ανώτατου δικαστηρίου για συνταξιοδοτικά θέματα του Δημοσίου, Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Συνεπώς η συγκεκριμένη διάταξη της παραγραφής θα πρέπει να καταργηθεί άμεσα, και ο δικαιούχος σύνταξης από το Δημόσιο πρέπει να μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του οποτεδήποτε χρονικά, με τον περιορισμό της έναρξης καταβολής της σύνταξης από την ημερομηνία υποβολής της σχετικής αιτήσεως και όχι από την ημερομηνία της θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Τι υποστηρίζει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους

Ωστόσο η αρμόδια υπηρεσία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ενημέρωσε τον Συνήγορο ότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν προτίθεται να προβεί σε τροποποίηση της σχετικής συνταξιοδοτικής διάταξης, αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο πριν από την ψήφιση της, έκρινε ότι οι προθεσμίες που τίθενται είναι εύλογες και επαρκείς για να κινηθεί με αίτηση του ενδιαφερόμενου η σχετική διοικητική διαδικασία αναγνωρίσεως των δικαιωμάτων στα οποία αυτές αναφέρονται.

Μ’ αυτό τον τρόπο όμως, αποσιωπά το γεγονός ότι, όπως επεσήμανε η Ανεξάρτητη Αρχή στο πόρισμα, το Ελεγκτικό Συνέδριο σε πρόσφατες αποφάσεις του (τα έτη 2012 και 2014), διατυπώνει ταυτόσημες απόψεις επί του θέματος με αυτές του Συνηγόρου του Πολίτη. 

Δ. Κατσαγάνης