Ανακοίνωση του ΕΛΣΕΚΕΚ για το voucher του ΟΑΕΔ που ανακλήθηκε

         Το ΔΣ του ΕΛΣΕΚΕΚ με ανακοίνωση του εκφράζει την αντίθεσή του στην απόφαση της αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας κ. Ράνιας Αντωνοπούλου να απεντάξει το Έργο «Επιταγή Κατάρτισης Ανέργων σε Τομείς Οικονομικής Δραστηριότητας με Υποχρεωτική Εγγυημένη Απασχόληση» από το Επιχειρησιακό πρόγραμμα του Υπουργείου της ως εμπροσθοβαρές, δηλαδή ως έργο γέφυρα μεταξύ του ΕΣΠΑ που ολοκληρώνεται και του ΕΣΠΑ που έρχεται στο 2016.

        Η απένταξη του προγράμματος voucher συνεπάγεται την απουσία οποιασδήποτε παρέμβασης για κατάρτιση και τοποθέτηση σε θέσεις εργασίας ανέργων 29 ετών και άνω, μέχρι την επόμενη χρονιά! Πρόκειται για ομάδα ανέργων που αποτελεί το 75% του συνόλου των μακροχρόνια ανέργων της χώρας, για την οποία δεν υπάρχει και δεν υπήρξε στα τελευταία 5 χρόνια, καμία παρέμβαση για την υποστήριξή της, μέσω κατάρτισης, επαγγελματικής συμβουλευτικής και τοποθέτησης σε θέσεις εργασίας. 

        Ο ΕΛΣΕΚΕΚ είχε τοποθετηθεί εγκαίρως για την βελτίωση των όρων υλοποίησης αυτού του έργου, παρά το γεγονός, ότι δεν υπήρξε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης. Οι προτάσεις αφορούσαν στον διπλασιασμό των θέσεων για τους ωφελούμενους από 16.000 σε 30.000 και στη μείωση της αμοιβής των παρόχων κατάρτισης, κάτω από το 50% της αρχικά προβλεπόμενης, αλλά και εγγυημένης απασχόλησης για το 25% των συμμετεχόντων, δηλαδή για 7.500 ανέργους που θα μπορούσαν να απασχοληθούν μετά το τέλος της κατάρτισης για 3 επιπλέον μήνες, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, σε επιχειρήσεις δυναμικών κλάδων της οικονομίας που προβλέπονται και στο νέο ΕΣΠΑ. Όσο για τους ανακριβείς ισχυρισμούς της κ. Υπουργού ότι τα χρήματα των προγραμμάτων πηγαίνουν κατά 25% στους ανέργους και κατά 75% στα ΚΕΚ, επισημαίνουμε ότι: 

•  Στα προγράμματα voucher που υλοποιήθηκαν και αυτά που είναι σε εξέλιξη, ο επιμερισμός του ποσού είναι κατά 2/3 στον άνεργο και κατά 1/3 στα ΚΕΚ για τις εργασίες της επαγγελματικής συμβουλευτικής, σύζευξης με τις επιχειρήσεις, κατάρτισης και παρακολούθησης της πρακτικής άσκησης.  
•  Σε έργα που υλοποιήθηκαν στο παρελθόν με τη μορφή των δημοσίων συμβάσεων, από τα ποσά που έλαβαν τα ΚΕΚ τα 2/3 αφορούσαν σε επιδόματα κατάρτισης ανέργων, αμοιβές επιχειρήσεων πρακτικής προκειμένου να δημιουργήσουν συγκεκριμένες θέσεις απασχόλησης, αμοιβές εκπαιδευτών και φορέων πιστοποίησης και το υπόλοιπο 1/3 κάλυπτε δαπάνες οργάνωσης και υλοποίησης των προγραμμάτων των φορέων μας όπως, μισθοδοσίες, ενοίκια, υποχρεώσεις προς το Δημόσιο, κά. Η απένταξη του προαναφερόμενου έργου λόγω «σχεδιαστικών προβλημάτων» με απόφαση της Υπουργού, είναι κατ΄ ελάχιστο υπερβολική και «ανεξήγητη», καθώς αυτά θα είχαν αντιμετωπιστεί απολύτως ικανοποιητικά, αν είχαν ληφθεί υπόψη οι αρχικές προτάσεις μας. Αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτής της αδιέξοδης και αναποτελεσματικής πολιτικής είναι ότι μέσα στο 2015, δεν θα υλοποιηθεί καμία πολιτική για την καταπολέμηση της ανεργίας για μια ομάδα του πληθυσμού η οποία την είχε απόλυτα ανάγκη, όπως φανερώνει το γεγονός ότι 103.000 άνεργοι είχαν αιτηθεί την συμμετοχή τους στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. 

            Ο ΕΛΣΕΚΕΚ (που εκπροσωπεί 280 πιστοποιημένους οργανισμούς που αποτελούν το βασικό κορμό του κλάδου κατάρτισης για πάνω από 25 χρόνια), «φοβάται» πως η ματαίωση του έργου αυτού, αποτελεί τη φυσική προέκταση των απόψεων της κ. Υπουργού, για το πώς πρέπει «να αντιμετωπιστεί» η ανεργία στη χώρα. Η κ. Αντωνοπούλου ενημέρωσε από πολύ νωρίς με κείμενά της για τις απόψεις της περί ανεργίας και απασχόλησης, βάζοντας στο στόχαστρο τις Ευρωπαϊκές ενεργητικές πολιτικές Απασχόλησης και τα ΚΕΚ. Ισχυρίστηκε κατ΄επανάληψη ότι δεν υπάρχει διαρθρωτική ανεργία, δηλαδή αταίριαστη προσφορά και ζήτηση εργασίας (καταγράφεται ήδη 68%) άρα δεν χρειάζεται κατάρτιση και συνδεδεμένες με αυτήν δράσεις προώθησης και τοποθέτησης ανέργων στην αγορά εργασίας. Απλοποίησε και μετέτρεψε όλα τα προβλήματα σε ένα και μοναδικό «Δεν υπάρχει ζήτηση, για αυτό, Δεν υπάρχουν δουλειές» και «επαναθεμελίωσε» ένα παλιό μοντέλο για μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο (300.000 θέσεις Κοινωφελούς εργασίας) περιορισμένης διάρκειας που με πρώτη ευκαιρία(;) θα γίνουν θέσεις εργασίας μόνιμης απασχόλησης! 

         Προσπαθεί να μετατρέψει τις ενεργητικές πολιτικές σε παθητικές, δηλαδή σε δημόσιες προσλήψεις, σε μία χώρα που ουσιαστικά χρεοκόπησε εξ΄αιτίας και μεταξύ άλλων από την υπερδιόγκωση του δημόσιου τομέα, αλλά και σε μία χρονική περίοδο που ο κρατικός προϋπολογισμός και οι φορολογούμενοι, δεν αντέχουν τέτοιες επιλογές. Αλήθεια δεν γνωρίζει ότι τα Ευρωπαϊκά κονδύλια απευθύνονται σε Ενεργητικές δράσεις όπως η Κατάρτιση, η Πιστοποίηση Προσόντων, η τοποθέτηση σε θέσεις εργασίας επιχειρήσεων, η Αυτοπασχόληση και η Επιχειρηματικότητα; Σε μια χώρα που η συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση του ενήλικου πληθυσμού σημειώνει ποσοστό 2,9% έναντι 9,5% του μέσου όρου της Ε.Ε, η κ. Αντωνοπούλου επιδιώκει την κατάργησή της !

       Σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύει επιχειρήματα εις βάρος των ΚΕΚ που διαβάζει κατά συρροή ή ακούει στα ΜΜΕ η κοινή γνώμη, περί «πακτωλού» χρημάτων που σπαταλήθηκαν, περί «μπίζνες» εις βάρος των ανέργων, περί πιστοποιημένων «μεσαζόντων», περί «εικονικών» εκπαιδεύσεων, περί «μηδενικών» αποτελεσμάτων και τελευταία περί χαμηλού ποσοστού (20%!) απασχόλησης ανέργων των περσινών προγραμμάτων Voucher. Αντί η κ. Υπουργός που ως εκ του ρόλου της οφείλει, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει νέα, μεγαλύτερης έκτασης, δραστικότερα και αποτελεσματικότερα προγράμματα και δράσεις που θα ανοίγουν το δρόμο στην εργασία για χιλιάδες ανέργους, με βάση τη νέα στρατηγική Ανάπτυξης της χώρας, αντί να θέσει νέους κανόνες και συστήματα υλοποίησης ενεργητικών πολιτικών στο πλαίσιο μιας νέας κοινωνικής ευθύνης και ηθικής που πρέπει να επικρατήσει, αντί να βελτιώσει τα αποτελέσματα θέτοντας ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους σε όλα τα προγράμματα που πρόκειται να υλοποιηθούν με επίκεντρο την κοινωνική συνοχή, συγκεντρώνει «γιατί άραγε;» τα βέλη της εναντίον των ΚΕΚ. Πρόκειται –για τους μη γνωρίζοντες- για πολύ μικρές επιχειρήσεις, με εντυπωσιακή ωστόσο τεχνογνωσία, εμπειρία και προσαρμοστικότητα στις αλλαγές που παρά το γεγονός ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης και έλλειψης ρευστότητας προχρηματοδοτούν με μεγάλη δυσκολία τα έργα που υλοποιούνται, συνεχίζουν να απασχολούν πάνω από 4.000 εργαζόμενους και 10.000 εξωτερικούς συνεργάτες που απειλούνται τώρα με απαξίωση και κυρίως με ανεργία. 

        Απέναντι σε αυτή την πολιτική, που εκφράζει η Αναπληρώτρια Υπουργός, ο ΕΛΣΕΚΕΚ θα αντιδράσει ενεργητικά προς όλες τις κατευθύνσεις, υπερασπίζοντας όσους φορείς (μέλη του ή μη), αγωνίζονται με ποιότητα, αξιοπιστία, επιχειρησιακή ηθική και στόχους, διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλειά, στην αξιοπρέπεια, στην αναγνώριση της κοινωνικής εισφοράς τους στις κοινωνικές πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα και τις οποίες καλούνται πάντα να υλοποιούν χωρίς να συμμετέχουν, για χρόνια τώρα, στον σχεδιασμό τους. Κανείς ωστόσο δεν έχει αναφερθεί στην άλλη κρυφή όψη του αγώνα τους για επιβίωση. Ένα χρόνο προχρηματοδοτούν τα προγράμματα Voucher που βρίσκονται σε εξέλιξη, χωρίς να έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ. Κατέθεσαν αιτήσεις αποπληρωμής έργων που υλοποιήθηκαν από το 2011 μέχρι σήμερα και δεν έχει αποπληρωθεί ούτε το 20% των προγραμμάτων τους. Προσπαθούν να αντέξουν. Ταυτόχρονα ο αγώνας τους να αποδείξουν πως δεν είναι «Ελέφαντες» είναι άνισος, καθώς η κ. Υπουργός φιλοξενείται καθημερινά, σε κανάλια, Blogs και εφημερίδες, επικαλούμενη στερεότυπα και αναπόδεικτα επιχειρήματα για το πόσο περιττοί φορείς είναι. Χωρίς ωστόσο να προτείνει ως αρμόδια, δραστικότερες, καινοτόμες και ουσιωδέστερες παρεμβάσεις (και ποιοι φορείς θα τις υλοποιούν) για την ενίσχυση των ικανοτήτων και προσόντων του ανθρώπινου δυναμικού, για την ενίσχυση της απασχόλησης των μακροχρόνια ανέργων, προτείνει την εφαρμογή της θεωρίας του «Κράτους-Εργοδότη της ύστατης καταφυγής» που παραπέμπει σε παραδοσιακά, ξεπερασμένα μοντέλα κρατισμού.  

        Είναι αλήθεια βέβαια ότι στην Ελλάδα, η επαγγελματική κατάρτιση δεν εντάχθηκε συστηματικά στο πλαίσιο μιας εθνικής πολιτικής που να απαντά στις ανάγκες των παραγωγικών οργανισμών, των εργαζομένων και των ανέργων και προσέλαβε χαρακτηριστικά υποκατάστασης των επιδομάτων ανεργίας, πελατειακών εξυπηρετήσεων και αναποτελεσματικών επιλογών. Επιπλέον δεν έλειψαν φαινόμενα σχεδιασμού και υλοποίησης προγραμμάτων με όρους που ανταποκρίνονταν σε ειδικά συμφέροντα και όχι στην κάλυψη αναγκών των ωφελούμενων. Η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων δεν μπορεί να γίνει μέσω της κατάργησης αυτής της ευρωπαϊκής πολιτικής, αλλά μέσω της αναβάθμισης της, ώστε η επαγγελματική κατάρτιση να συμβάλει ουσιαστικά στην αναβάθμιση και προσαρμογή των επαγγελματικών προσόντων, στις πραγματικές ανάγκες της εργασίας και της πραγματικής οικονομίας, στην επιτυχή σύζευξη της προσφοράς και της ζήτησης, σε συνδυασμό με την προσπάθεια παραγωγικής αναβάθμισης της χώρας.
www.dikaiologitika.gr