του Τάκη Μίχα
Οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν προσθέτουν ιδιαίτερα μεγάλη αξία σε σχέση με τον μισθό τους στις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται.
Σύμφωνα με έρευνα του Δανικού ερευνητικού κέντρου CEVEA, οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονται μόλις στη θέση 10 μεταξύ 15 ευρωπαϊκών χωρών. Στην πρώτη θέση βρίσκεται το Λουξεμβούργο (με τους εργαζομένους να προσθέτουν τη μεγαλύτερη αξία) και στην τελευταία η Λετονία.
Έτσι, για κάθε ώρα εργασίας ο Έλληνας εργαζόμενος δημιουργεί κατά μέσον όρο αξία 24 ευρώ -εκ των οποίων τα 13 ευρώ καλύπτουν το κόστος εργασίας. Στη Δανία αντίθετα -που βρίσκεται στη δεύτερη θέση- για κάθε ώρα εργασίας δημιουργούνται 59 ευρώ αξίας -εκ των οποίων τα 33 πηγαίνουν στο κόστος εργασίας.
Η διαφορά λοιπόν μεταξύ του μισθού και την αύξηση της αξίας που ο εργαζόμενος προσφέρει στην επιχείρηση είναι πολύ μεγαλύτερη στη Δανία από ό,τι είναι στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια ο Δανός εργαζόμενος αντιπροσωπεύει πολύ μεγαλύτερη αξία στον εργοδότη του απ' ό,τι ο Έλληνας. 'Ετσι, λοιπόν, οι μισθοί μπορεί να είναι υψηλότεροι στη Δανία σε σχέση με την Ελλάδα, όμως η αξία την οποία προσθέτει ο Δανός εργαζόμενος στην επιχείρησή του είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη. Στη Δανία η καθαρή αξία (αφού δηλαδή αφαιρεθεί ο μισθός) είναι 26 ευρώ ενώ αντίθετα στην Ελλάδα είναι μόλις 11 ευρώ.
Σε χειρότερη θέση από την Ελλάδα βρίσκονται η Λιθουανία η Σλοβακία,η Τσεχία η Εσθονία και η Λετονία.
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ μισθού και αύξηση της αξίας σηματοδοτεί ισχυρή ανταγωνιστικότητα. Αυτή η μεγάλη διαφορά είναι θετική από τη σκοπιά των επιχειρήσεων αν και όχι αναγκαστικά από την πλευρά της απασχόλησης. Η αύξηση της αξίας ανά ώρα εργασίας μπορεί να οφείλεται στο ότι ο αριθμός των εργατοωρών έχει μειωθεί και η παραγωγική διαδικασία έχει γίνει πιο αποτελεσματική.
http://www.protagon.gr
Οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν προσθέτουν ιδιαίτερα μεγάλη αξία σε σχέση με τον μισθό τους στις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται.
Σύμφωνα με έρευνα του Δανικού ερευνητικού κέντρου CEVEA, οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονται μόλις στη θέση 10 μεταξύ 15 ευρωπαϊκών χωρών. Στην πρώτη θέση βρίσκεται το Λουξεμβούργο (με τους εργαζομένους να προσθέτουν τη μεγαλύτερη αξία) και στην τελευταία η Λετονία.
Έτσι, για κάθε ώρα εργασίας ο Έλληνας εργαζόμενος δημιουργεί κατά μέσον όρο αξία 24 ευρώ -εκ των οποίων τα 13 ευρώ καλύπτουν το κόστος εργασίας. Στη Δανία αντίθετα -που βρίσκεται στη δεύτερη θέση- για κάθε ώρα εργασίας δημιουργούνται 59 ευρώ αξίας -εκ των οποίων τα 33 πηγαίνουν στο κόστος εργασίας.
Η διαφορά λοιπόν μεταξύ του μισθού και την αύξηση της αξίας που ο εργαζόμενος προσφέρει στην επιχείρηση είναι πολύ μεγαλύτερη στη Δανία από ό,τι είναι στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια ο Δανός εργαζόμενος αντιπροσωπεύει πολύ μεγαλύτερη αξία στον εργοδότη του απ' ό,τι ο Έλληνας. 'Ετσι, λοιπόν, οι μισθοί μπορεί να είναι υψηλότεροι στη Δανία σε σχέση με την Ελλάδα, όμως η αξία την οποία προσθέτει ο Δανός εργαζόμενος στην επιχείρησή του είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη. Στη Δανία η καθαρή αξία (αφού δηλαδή αφαιρεθεί ο μισθός) είναι 26 ευρώ ενώ αντίθετα στην Ελλάδα είναι μόλις 11 ευρώ.
Σε χειρότερη θέση από την Ελλάδα βρίσκονται η Λιθουανία η Σλοβακία,η Τσεχία η Εσθονία και η Λετονία.
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ μισθού και αύξηση της αξίας σηματοδοτεί ισχυρή ανταγωνιστικότητα. Αυτή η μεγάλη διαφορά είναι θετική από τη σκοπιά των επιχειρήσεων αν και όχι αναγκαστικά από την πλευρά της απασχόλησης. Η αύξηση της αξίας ανά ώρα εργασίας μπορεί να οφείλεται στο ότι ο αριθμός των εργατοωρών έχει μειωθεί και η παραγωγική διαδικασία έχει γίνει πιο αποτελεσματική.
http://www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου